• Πορτρέτο του αρχιτέκτονα Γιάννη Κούκη

    Ο Γιάννης Κούκης γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στο Πολυτεχνείο της Καρλσρούης στη Γερμανία, απ’ όπου αποφοίτησε το 1968, με υπεύθυνο καθηγητή (πτυχίου) τον Egon Eiermann.
    Δίδαξε Αρχιτεκτονικές συνθέσεις στην Αρχιτεκτονική σχολή του ΕΜΠ (1975-2008 Τομέας Ι) και το μάθημα «Αστικός χώρος και κατοικία» στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Σχεδιασμός-Χώρος-Πολιτισμός» (1998-2001). Εξελέγη καθηγητής το 1996 και ομότιμος καθηγητής το 2010. Διετέλεσε διευθυντής του Εργαστηρίου Κτιριολογίας (1992-2008) και Αναπληρωτής Πρόεδρος της Σχολής (1995-1997).
    Ως ελεύθερος επαγγελματίας έχει συνεργαστεί στενά, ιδιαίτερα κατά την περίοδο 1975-1995 (αλλά κατά περίπτωση και αργότερα, έως το 2005) με τον αρχιτέκτονα Άγγελο Αλτσιτζόγλου.

    Αρχιτεκτονικά έργα, μελέτες και άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε βιβλία και αρχιτεκτονικά περιοδικά στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
    Το 1980, η μελέτη Αστικής κατοικίας του συγκροτήματος ΙΖΟΛΑ σε δύο οικοδομικά τετράγωνα της Καλλιθέας (45.000 τ.μ δομήσιμη επιφάνεια) επελέγη για τη συμμετοχή της Ελλάδας στη Bienalle του Παρισιού.
    Το 1989 κυκλοφόρησε το βιβλίο του Ι.Β.Α κτίριο και αστικός χώρος (εκδ. Παπασωτηρίου 1989, Συμμετρία 2000) που συμπεριελήφθη στα διδακτικά συγγράματα της Σχολής.
    Το 1996-1997 έλαβε μέρος, μετά από πρόσκληση, στο πρωτοποριακό για την εποχή διακρατικό «Πρόγραμμα Ηρακλής» (Ελλάδα-Ιταλία), με θέμα «Δέκα σχέδια για την Ελληνική Πόλη» και συμμετείχε στις διεθνείς εκθέσεις που ακολούθησαν (Ελλάδα, Ολλανδία, Ιταλία, Τουρκία).
    Το 1999 παρουσίασε το έργο του στο Πολυτεχνείο του Cottbus στη Γερμανία (βλ. Σχετικό άρθρο «Χτίζοντας τα όρια στο χώρο», Αρχιτεκτονικά Θέματα 36/2002) και την ίδια χρονιά συμμετείχε στην έκθεση για την Ελληνική Αρχιτεκτονική του 20ου αιώνα στο Μουσείο Αρχιτεκτονικής D.A.M της Φρανκφούρτης.

    Το 1991 παρουσίασε το έργο του στο πλαίσιο του Κύκλου ομιλιών Ελλήνων Αρχιτεκτόνων που διοργάνωσε το ΤΕΕ και το 2009, μετά από πρόσκληση του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής, στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, σε διάλεξη με τίτλο «Τύπος, Τόπος, Χώρος».

    Αναφορές στο έργο του από τρίτους έχουν γίνει, μεταξύ άλλων και στα: Α. Αντωνιάδης, Σύγχρονη Ελληνική Αρχιτεκτονική ( «Άνθρωπος +Χώρος», Αθήνα 1979), Μεταπολεμική Αρχιτεκτονική στην Ελλάδα (επιμ. Ο. Δουμάνη, Αθήνα 1984), Archivio D’Architettura (Officiana Editioni, Ρώμη 1987), Enciclopedia Italiana (Ρώμη 1992), Athens-A Guide to recent Architecture (Λονδίνο 1999), Greece-20th century Architecture (επιμ. W. Wang, Σ. Κονταράτος, DAM, EIA, Φρανκφούρτη 1999), Το σχήμα του τόπου, 40 Χρόνια Αρχιτεκτονικά Θέματα (επιμ. Α. Γιακουμακάτος, Libro, Αθήνα 2008), «Από τον Καλλικράτη στον Καλατράβα» (τηλεταινία επιμ. του Δ. Φιλιππίδη, 2010-2011) και Π. Τσακόπουλου, Αναγνώσεις της ελληνικής μεταπολεμικής Αρχιτεκτονικής (Καλειδοσκόπιο, Αθήνα 2014).