Έργο που πραγματοποιήθηκε με συνεργάτη τον Μίλτο Κατσαρό
Η κάτοψη του κτιρίου ακολουθεί τη χάραξη ενός ορθογώνιου τριγώνου με καμπύλη υποτείνουσα. Οι χώροι γραφείων, εργαστηρίων και αίθουσας διαλέξεων-σεμιναρίων περιβάλλουν ένα καλυμμένο με μεταλλική οροφή αίθριο με τη μορφή εσωτερικής πλατείας για πολλαπλές χρήσεις που διαπερνά καθ’ ύψος το κτίριο.
Οριζόντιες και κατακόρυφες σχισμές τέμνουν το κέλυφος σε δύο καίρια σημεία. Η μία περιμετρικά του αιθρίου, εξασφαλίζει φυσικό αερισμό και φωτισμό στο χώρο, ενώ παράλληλα διαχωρίζει τη μεταλλική στέγη από τα περιμετρικά τοιχώματα, δίνοντας την εντύπωση ότι η οροφή αιωρείται. Η δεύτερη στην οξεία γωνία, που δεσπόζει ως εντύπωση από τον δρόμο προσπέλασης, διασπά εγκάρσια το πρίσμα του όγκου, παραπέμποντας θεματικά στη διάσπαση του ατόμου, που ως έννοια συνδέεται συνειρμικά με την επωνυμία του Ινστιτούτου.
Η διαφορετική χάραξη των όψεων εκατέρωθεν της σχισμής αυτής (όπως οξεία γωνία και καμπύλη) και τα διαφορετικά υλικά τους (όπως μέταλλο και τούβλο) που αντιστοιχούν σε βιομηχανικά και φυσικά προϊόντα, εκτός από τη δημιουργία ενός οικείου περιβάλλοντος για τους χρήστες, εκφράζει σ’ ένα συμβολικό επίπεδο την ανάγκη σύζευξης παραδοσιακών και νέων υλικών και αξιών για την ομαλή ένταξη του ατόμου σε μια σύγχρονη κοινωνία, όπου η μονομερής έμφαση στην τεχνολογική εξέλιξη έχει οδηγήσει συχνά σε αποξένωση του ανθρώπου από το περιβάλλον του.
