Έργο που πραγματοποιήθηκε με τον Άγγελο Αλτσιτζόγλου
Τα δύο ορθογώνια παραλληλόγραμμα της κάτοψης, που αντιστοιχούν σε περιοχές καθιστικού και ύπνου, μετατοπίζονται ώστε να προκύψουν δύο εκ διαμέτρου αντίθετα προσανατολισμένες βεράντες κατάλληλες για να χρησιμοποιούνται εναλλάξ σε διαφορετικές εποχές και ώρες της ημέρας. Η δεξαμενή νερού, απαραίτητη λόγω έλλειψης δημοτικού δικτύου ύδρευσης, είναι τοποθετημένη στην κορυφή της στέγης για την εξασφάλιση φυσικής ροής. Η ενσωμάτωσή της στο κτίριο αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της μορφής του. Οι είσοδοι σκαμμένες στην κτιριακή μάζα διευρύνονται σε κατώφλια, σε χώρους μετάβασης, ενσωματωμένους στο κτίριο και αποτελούν το κατ’ εξοχήν χαρακτηριστικό των όψεων. Η μονολιθική κατασκευή με τα ελάχιστα ανοίγματα ανταποκρίνεται στις κλιματικές συνθήκες της περιοχής και αναδεικνύει, με τις έντονες φωτοσκιάσεις πάνω στις ομοιογενείς επιφάνειες των τοίχων, ακόμα περισσότερο, τη γεωμετρία του κελύφους. Αυτό που αποκομίζει κανείς ως τελική εντύπωση είναι μια αφαιρετική τάση που διαπερνά την οργάνωση του χώρου, την κατασκευή και τη μορφή του κτιρίου.
