Πρόκειται για την επέκταση μιας παλιάς μονοκατοικίας, χαρακτηριστικής για τη συνοικία Κυπριάδου στην Αθήνα. Το τετράγωνο της υφιστάμενης κάτοψης συμπληρώνεται από την προσθήκη ενός νέου τετραγώνου, ώστε το αποτέλεσμα να προκύψει από την επανάληψη του ίδιου στοιχείου. Η μετατόπιση των δύο τετραγώνων συμπληρώνεται με την προσθήκη ξύλινων μπαλκονιών σ’ ένα ορθογώνιο παραλληλόγραμμο, ώστε να γίνει εφικτή η κατασκευή μιας ενιαίας τετράριχτης στέγης που θα συναρτήσει υπάρχον και προσθήκη σε μια νέα ενότητα. Τα ξύλινα μπαλκόνια αναρτώνται από τα ζευκτά της στέγης, επιτρέποντας έτσι την εφαρμογή του ίδιου κατασκευαστικού συστήματος σε παλιό και νέο τμήμα του κτιρίου. Έτσι, υπάρχον και προσθήκη δημιουργούν μια νέα κτιριακή ενότητα όπου εφαρμόζονται κοινές αρχές. Συμπαγής τοιχοποιΐα και ξύλινος σκελετός εναλλάσσονται στις όψεις. Η κατασκευή εδώ υπαγορεύει τη μορφή. Στο αποτέλεσμα εμφανίζεται μια σκαλωσιά, ένα ελαφρύ ξύλινο πέτασμα να έχει φορεθεί πάνω σε μια συμπαγή μονολιθική βάση.
